Agnieszka Piotrowska

Publikacja 1

PROGRAM

Z WYCHOWANIA KOMUNIKACYJNEGO DLA KLASY,,0”

 

„Wzorowy uczestnik ruchu drogowego”

opracowany przez p. mgr Agnieszkę Piotrkowską

- nauczycielkę wychowania przedszkolnego i nauczania zintegrowanego

 

I.                   WSTĘP- CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

             Stale zwiększające się zagrożenie bezpieczeństwa na drogach wymaga podjęcia konkretnych działań. Dotyczy to zwłaszcza dzieci, które są specyficzną, najsłabszą  grupą uczestników ruchu drogowego. To właśnie one są często nie tylko ofiarami wypadków, ale także ich sprawcami. Bardzo często dzieci mają mylne pojęcie o zagadnieniach związanych z ruchem drogowym. Myślą np.: że na przejściu oznaczonym zebrą są bezpieczne, niezależnie od swojego zachowania .Są impulsywne, na wiele zjawisk i przedmiotów reagują zbyt emocjonalnie oraz żyją w świecie fantazji i mają poważne trudności w jego odróżnieniu od świata realnego, w tym m.in. ruchu drogowego. Nie mniejsze znaczenie w tym zakresie ma również ich uwaga, która ma charakter bardzo niestały i mimowolny oraz stosunkowo ubogie doświadczenie życiowe . Ponadto , dzieci jako uczestnicy ruchu drogowego , ze względu na swój wzrost są mało widoczne.

        Mając na uwadze wymienione przyczyny wypadków z udziałem dzieci, postanowiłam zainteresować moich wychowanków ruchem drogowym. Jestem wychowawcą oddziału przedszkolnego w Publicznej Szkole Podstawowej nr 20 w Radomiu i uważam, iż oprócz rodziców, opiekunów to właśnie na nauczycielu przedszkola spoczywa obowiązek przygotowania dziecka do uczestnictwa w ruchu drogowym. Do opracowania programu z wychowania komunikacyjnego skłoniły mnie ponadto następujące fakty:

v  Po pierwsze : zgodnie z ustawą ,, Prawo o ruchu drogowym z 31 grudnia 1991r”, dziecko siedmioletnie staje się pełnoprawnym uczestnikiem ruchu drogowego, a tym samym może samodzielnie poruszać się po drogach, a przecież nie można sądzić, że dziecko w momencie ukończenia 7 lat i rozpoczęcia nauki szkolnej stanie się niejako automatycznie dojrzałe do samodzielnego uczestnictwa w ruchu drogowym. Na pewno nie, dlatego też należy je do tego uczestnictwa i to samodzielnego przygotować już w przedszkolu.

v  Po drugie: edukacja bezpiecznego i kulturalnego uczestnictwa dzieci w ruchu drogowym wynika z ich właściwości psychofizycznych i ze społecznej odpowiedzialności dorosłych za ich bezpieczeństwo zdrowia i życia. Dlatego należy rozpoczynać ją już w wieku przedszkolnym i traktować jako podstawowy element przygotowania dziecka do szkoły oraz dalszych etapów jego życia i działalności. To właśnie wiek przedszkolny jest najbardziej właściwym okresem do wyrabiania u dzieci umiejętności i nawyków koniecznych w ich późniejszym życiu oraz dogodnym momentem do rozpoczęcia edukacji drogowej, niezbędnej do bezpiecznego poruszania się po drogach.

v  Po trzecie: dużą część mojej grupy stanowią chłopcy, dlatego też ruch drogowy i motoryzacja cieszą się dużym zainteresowaniem z ich strony, w związku też z tym postanowiłam pogłębić ich zainteresowania i zaspokoić ich ciekawość na ten temat.

Treści z zakresu wychowania komunikacyjnego systematycznie będę realizowała na zajęciach różnego typu . Okazją do ich wprowadzania będą zajęcia i zabawy poświęcone różnorodnej tematyce i kształtujące wszechstronne umiejętności dzieci (np. przygotowanie do czytania, pisania, ćwiczenia liczbowe, zajęcia plastyczno-techniczne , zajęcia umuzykalniające itp.). Szczegółowe zadania mające na celu podniesienie ogólnej sprawności dzieci oraz kształtowanie bezpiecznych zachowań na drodze uwzględniane będą w moich planach miesięcznych.

Program niniejszy jest zgodny z treściami zawartymi w Programie nauczania dla przedszkoli,, Wychowanie komunikacyjne-przygotowanie do uczestnictwa w ruchu drogowym i turystyce”, zatwierdzonym przez MEN,

nr DKO-4013-3/96 oraz z treściami  programu,, ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku”, zatwierdzonego przez MEN  nr DKW-4013-1/00.

Końcowym efektem programu będzie otrzymanie przez dzieci dyplomu i  zdobycie odznaki ,,Wzorowego uczestnika ruchu drogowego” .

II.                II.  CELE OGÓLNE:

v  Kształtowanie umiejętności bezpiecznego i kulturalnego  zachowania się dziecka na drodze i w środkach komunikacji publicznej.

v  Poznanie podstawowych zasad bezpiecznego poruszania się po drogach przez pieszych.

v  Poznawanie skutków niewłaściwych zachowań i kształtowanie umiejętności ich przewidywania.

v Radzenie sobie w sytuacjach niebezpiecznych na drodze.

 

III.             CELE SZCZEGÓŁOWE:

v  Uświadomienie dzieciom potrzeby przestrzegania zasad bezpieczeństwa na drodze.

v  Zapoznanie dzieci z podstawowymi elementami drogi(ulicy),

v  Poznanie znaków drogowych, zwłaszcza tych, które zapewniają bezpieczeństwo i prawidłowe poruszanie się pieszych: znaki drogowe pionowe:- ostrzegawcze, -znaki zakazu i nakazu,- znaki informacyjne, znaki drogowe poziome.

v  Zapoznanie dzieci z zasadami działania sygnalizacji świetlnej:

v       sygnalizator z sygnałami tylko dla pieszych , sygnalizator dla 

v       kierujących pojazdami.

v  Zapoznanie z sygnałami nadawanymi przez osoby kierujące ruchem(postawa policjanta kierującego ruchem.

v  Uświadomienie dzieciom skutków organizowania zabaw na drodze(ulicy) lub w jej bezpośrednim sąsiedztwie.

v   Zaznajomienie dzieci z konsekwencjami nieprzemyślanych zabaw dla innych użytkowników dróg np. rzucanie w pojazdy śnieżkami, kamieniami, przyczepianie sanek do pojazdów itd.).

v  Zapoznanie dzieci z zasadami zachowania się na przystankach oraz w środkach komunikacji publicznej i indywidualnej( np. wsiadanie, wysiadanie, ustępowanie miejsca, jazda w foteliku ochronnym w przypadku pojazdu indywidualnego itd.).

v  Wdrażanie dzieci do poszanowania środków komunikacji publicznej, urządzeń, znaków i sygnałów drogowych.

v  Uświadomienie dzieciom ich indywidualnej odpowiedzialności za bezpieczeństwo, ład i porządek na drogach, przystankach i środkach komunikacji publicznej.

v  Zapoznanie dzieci z różnymi środkami transportu pasażerskiego i towarowego na lądzie, na wodzie i w powietrzu.

v  Przygotowanie dzieci do kulturalnego i bezpiecznego zachowania się wobec innych uczestników ruchu drogowego: pieszych, kierujących pojazdami i pasażerów.

v  Promowanie szkoły w środowisku.

 

IV.              DZIAŁANIA NAUCZYCIELA SKUPIAĆ SIĘ BĘDĄ NA:

v  Kształceniu umiejętności bezpiecznego zachowania się w ruchu drogowym w charakterze pieszego i pasażera;

v  Rozwijaniu zdolności poznawczych: uwagi, spostrzegawczości, myślenia przyczynowo- skutkowego;

v  Rozwijaniu wyobraźni i umiejętności przewidywania oraz podejmowania właściwej decyzji;

v  Dążeniu do osiągania społecznie pożądanych postaw- odpowiedzialności za bezpieczeństwo własne i innych oraz współdziałania , życzliwości i respektowania praw innych uczestników ruchu drogowego, a także poszanowania elementów infrastruktury komunikacyjnej i turystycznej;

v  Wyrobieniu umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych, niesienia pomocy osobom potrzebującym;

v  Przygotowaniu do wystąpienia w roli opiekuna młodszego rodzeństwa, kolegów, a w przyszłości własnych dzieci;

v  Kształtowaniu zachowań partnerskich na drodze- zrozumienia i szacunku dla innych;

v  Rozbudzaniu zainteresowań rozwojem motoryzacji .

v  Nadaniu dzieciom po zakończeniu realizacji programu odznaki

v  ,, Wzorowy uczestnik ruchu drogowego”.

V. ZAMIERZONE FORMY I METODY:

Treści programu wychowania komunikacyjnego dzieci poznawać będą w różnorodnych sytuacjach życia codziennego. Realizując założenia programu, moje działania koncentrować się będą głównie na przekazaniu dzieciom wiedzy mającej uchronić je w przyszłości przed niebezpieczeństwem i przygotować do rozważnego i mądrego udziału w ruchu drogowym.

Podstawowymi formami stosowanymi przeze mnie będą:

v  Zabawy i gry ruchowe(m.in. przygotowujące dzieci do roli pieszego, pasażera, zabawy umożliwiające poznanie znaków drogowych i sygnałów drogowych);

v  Zabawy i gry dydaktyczne z zastosowaniem modeli symulacyjnych;

v  Zabawy i ćwiczenia ortofoniczne;

v  Zabawy konstrukcyjne;

v  Wycieczki i spacery;

v  Spotkania z funkcjonariuszami policji oraz z przedstawicielem Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego w Radomiu;

v  Inscenizacje przedstawiane zaproszonym gościom oraz rodzicom;

v  Kącik ruchu drogowego w sali zajęć ;

v  Wystawy prac dzieci;

v  Konkursy ;

v  Wiersze i piosenki;

      Za najbardziej efektywne uważam metody, które w czynny i świadomy sposób aktywizują dzieci do faktycznego i umiejętnego przestrzegania przepisów ruchu drogowego, a więc przyczyniają się do kształtowania ich pożądanych postaw bezpiecznego i kulturalnego uczestnictwa w ruchu drogowym, z przewagą elementów sprawnościowo- działaniowych przewidywania skutków określonych decyzji. W związku z tym najczęściej wykorzystywanymi metodami przeze mnie będą:

v  Metoda osobistego przykładu nauczyciela i innych dorosłych (głównie rodziców);

v  Metoda obserwacji;

v  Metoda pokazu i instruktażu;

v  Metoda ćwiczeń i zadań objaśniania instrukcji;

v  Metoda pracy z obrazkiem;

v  Metoda pracy z tekstem literackim

V.                 ŚRODKI DYDAKTYCZNE: 

v  Modele znaków drogowych różnej wielkości ;

v  Zestawy urządzeń drogowych: modele sygnalizatorów świetlnych;

v  Makieta osiedla ze znakami drogowymi,  modelami pojazdów i ludzi, drzew, zwierząt;

v  Program komputerowy,, Klik uczy przepisów ruchu drogowego”;

v  Filmy z wideoteki MEN oraz WORD o tematyce ruchu drogowego, a zwłaszcza pieszego;

v  Zestawy kaset magnetofonowych z piosenkami o tematyce ruchu drogowego i dźwiękami pojazdów samochodowych;

v  Gry, plansze, domina, zestawy kart itp., których treść dotyczy przepisów ruchu drogowego i znaków drogowych;

v  Układanki przedstawiające znaki drogowe, pojazdy samochodowe itp.;

v  Modele kartonowe pojazdów samochodowych, ludzi, znaków drogowych do manipulowania;

v  Tematyczne albumy wykonane z udziałem dzieci;

v  Książeczki do kolorowania, wycinania i naklejania przez dzieci;

v  Książki z obrazkami, tekstami literackimi( wiersze, opowiadania, zagadki, inscenizacje);

v  Czasopismo,, Motor”.

 

VI.              PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA:

v  Znajomość podstawowej wiedzy w zakresie przewidzianym programem.

v  Umiejętność rozumienia zdobytej wiedzy.

v  Właściwe wykorzystanie zdobytej wiedzy w sytuacjach trudnych.

v  Systematyczność i samodzielność w pracy.

 

VII.           SPOSOBY OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ:

v  Ustna pochwała;

v  Słodka nagroda;

v  Dyplom i odznaka,, Wzorowy uczestnik ruchu drogowego”.

 

 IX.UWAGI O REALIZACJI PROGRAMU:

Program realizowany będzie w klasie ,,0” w ciągu całego roku szkolnego na zajęciach różnego typu, w różnych częściach dnia. Zagadnienia dotyczące wychowania komunikacyjnego będą częstym elementem zajęć integrujących różne obszary edukacji: w zakresie  mowy i myślenia, w zakresie przygotowania do pisania i czytania, edukacji  przyrodniczej, matematycznej , ruchowej, muzycznej, kulturowo- estetycznej i technicznej.

X. MATERIAŁ DO REALIZACJI:

Tematyka wycieczek i spacerów:

 

Miejsce

 

Tematyka- treści obserwacji, pokazu i ćwiczeń stawianych dzieciom

 

 

Najbliższe drogi(ulice)

-          obserwacja i zapoznanie z budową drogi (ulicy): jezdnia, pobocze, chodniki; urządzenia: znaki drogowe, zapory, sygnalizatory świetlne itp.;

-          obserwacja zachowania się pieszych i ich ocena co jest prawidłowe, a co nieprawidłowe;

-          obserwacja przechodzenia pieszych przez jezdnię;

-          obserwacja pojazdów, ich ruchu.

 

Skrzyżowanie ulic

(dróg)

-          obserwacja i zapoznanie z układem skrzyżowania dróg w najbliższej okolicy szkoły;

-          zapoznanie z miejscami dla pieszych: pasy, zebra, znak drogowy,, Przejście dla pieszych”, strzałki, krawędź jezdni;

-          obserwacja i ocena zachowania się pieszych przy przechodzeniu przez jezdnię;

-          ćwiczenia w prawidłowym przechodzeniu przez jezdnię poza skrzyżowaniem dróg;

-          obserwacja ruchu pojazdów,      

     sygnalizowanie przez nich kierunku

     jazdy za pomocą kierunkowskazów,

    znaczenie tego sygnalizowania dla

    ruchu pieszych.

 

Skrzyżowanie dróg

( ulic)

z sygnalizatorami świetlnymi

 

 

 

 

 

 

 

Skrzyżowanie dróg (ulic) z ruchem kierowanym przez policjanta

-          obserwacja i zapoznanie z układem skrzyżowania ulic i sposobem rozmieszczenia na nim sygnalizatorów świetlnych;

-          omówienie znaczenia sygnałów świetlnych  dla regulowania ruchu

   (zachowanie się pieszych i kierujących  

                            pojazdami na określone kolory świateł

                           ( sygnałów)- czerwonego, zielonego i

                            żółtego;

-          ćwiczenia w przechodzeniu przez jezdnię zgodnie z obowiązującymi przepisami, znakami i sygnałami świetlnymi.

 

 

-          obserwacja i zapoznanie z wyglądem munduru i wyposażeniem policjanta kierującego ruchem;

-          obserwacja trzech zasadniczych postaw policjanta i porównywanie z trzema sygnałami świetlnymi oraz omówienie ich znaczenia dla bezpiecznego przechodzenia przez jezdnię;

-          ćwiczenie przechodzenia przez jezdnię zgodnie ze znaczeniem trzech postaw policjanta.

 

Wybrany odcinek drogi

 

-          obserwacja i poznanie znaków drogowych, zwłaszcza dotyczących ruchu pieszego, np. ,, Przejście dla pieszych”, ,, Uwaga dzieci”, ,, Roboty na drodze,, Autobus”, ,,Zakaz ruchu pieszych”, ,, Stop”, ,, Rowerzyści”;

-          obserwacja i poznawanie ruchu pojazdów: wyprzedzanie, omijanie , stosowanie kierunkowskazów, hamowanie, rodzaje pojazdów poruszających się na drodze(ulicy);

-          obserwacja i poznawanie ruchu pieszych na drodze z chodnikami i bez chodników, ogólne zasady.

Przystanek autobusowy

 

-          obserwacja i poznawanie urządzeń przystanku autobusowego: wysepka, zatoka, znak informacyjny,, Autobus”, rozkład jazdy itp.;

-          obserwacja zachowania się ludzi na przystanku: wchodzenie i wychodzenie z autobusu.

 

 

Przejazd autobusem

 

-          obserwacja pasażerów na przystanku autobusowym: ustawianie się w bezpiecznej odległości od krawędzi jezdni, spokojne oczekiwanie na przyjazd autobusu, ćwiczenia praktyczne- przejazd autobusem;

-          obserwacja wejścia pasażerów do autobusu i ich zachowania : wchodzenie do pojazdu, kasowanie biletów, zajmowanie miejsca siedzącego lub stojącego( trzymanie się poręczy, oparć siedzeń lub innych uchwytów), ustępowanie miejsca innym.

Policja ruchu drogowego

 

 

-          spotkanie z policjantem ruchu drogowego: zapoznanie z jego umundurowaniem i czynnościami;

-          zapoznanie z wyglądem i niektórymi urządzeniami samochodu służbowego- uprzywilejowanego.


TREŚCI:

 

1

 

2

 

3

 

4

 

5

 

ZAPOZNANIE Z PODSTAWOWYMI ZNAKAMI DROGOWYMI

,,Drogowy znak wie- co

i jak”

Dziecko:

 

- umie dokonać podziału na znaki ostrzegawcze, zakazu, nakazu, informacyjne;

 

- zna wygląd i znaczenie znaków drogowych dotyczących pieszego;

 

- potrafi dorysować brakujące elementy znaku;

 

- układa w całość pocięte znaki drogowe;

 

- prawidłowo nazywa znaki drogowe znajdujące się w najbliższej okolicy;

 

- potrafi skonstruować z kapsla i butelki znaki drogowe;

 

- umie zastosować zdobytą wiedzę o znakach w praktyce;

- prawidłowo reaguje na poznane wcześniej reguły gry;

-potrafią odgadnąć treść zagadek słownych;

 

 

- Inscenizacja pt

,, Poznaj znaki drogowe”.

- Czy znasz znaki drogowe”- utrwalenie wyglądu i znaczenia poznanych znaków drogowych, kojarzenie ich z określoną sytuacją drogową.

- ,, Jaki to znak”- dorysowywanie brakujących elementów znaku i nazywanie go.

- Układanie w całość znaków drogowych: uwaga , przejście dla pieszych, droga tylko dla rowerów, uwaga dzieci- praca w grupach.






 

 

 

 

 

 

Dzieci uzupełniają znaki: np.: przejazd kolejowy
z zaporami

(dorysowanie części płotka)  

 

 

BEZPIECZEŃSTWO PODRÓŻOWANIA

 

,, Poznajemy pojazdy lądowe, wodne i powietrzne”

 

Dziecko:

 

- umie dokonać podziału na pojazdy lądowe, wodne i powietrzne.

 - rozpoznaje odgłosy wydawane przez różne pojazdy, np. dźwięk klaksonu, pisk opon.

- rozumie przyczyny i skutki negatywnego wpływu rozwoju cywilizacji na bezpieczeństwo człowieka i stan środowiska naturalnego.

- zna przydatność pojazdów specjalnych takich jak: karetka pogotowia, policja, straż pożarna oraz ich numery alarmowe.

- zna zasady korzystania ze środków komunikacji publicznej i indywidualnej.

 

 

 

- ,, Pojazdy”- utrwalenie nazw różnych środków transportu. Doskonalenie umiejętności dokonywania klasyfikacji według przyjętego kryterium.

 

- Zabawa ortofoniczna,, Jaki to pojazd”- naśladowanie odgłosów pojazdów.

 

- Zabawa rytmiczno- ruchowa,, Telefony alarmowe”.

 

-,, Środki transportu ich znaczenie w życiu człowieka. Zwrócenie uwagi zarówno na zalety, jak i  wady.

- Wycieczka na przystanek autobusowy- zwrócenie uwagi na właściwe zachowanie się na przystankach, bezpieczne wsiadanie i wysiadanie.

- ,, Bezpieczna podróż”- rozmowa na temat zasad bezpiecznego podróżowania środkami komunikacji indywidualnej np. stosowanie fotelików ochronnych.

 

 

 

 

BEZPIECZEŃSTWO ZABAW

 

,,Bawię się bezpiecznie”

 

Dziecko:

 

- rozumie potrzebę przestrzegania zakazu zabaw w pobliżu tras komunikacyjnych.

 

- wie jak zachować się w stosunku do nieznajomych.

 

-potrafi wskazać bezpieczne miejsce do zabawy, wykorzystuje tę wiedzę w życiu codziennym.

 

- rozumie skutki niebezpiecznych zabaw.

 

- rozumie zakaz zbliżania się do nieznanych zwierząt, zna sposoby właściwego zachowania się wobec nieznanych zwierząt np.: psów

 

- przestrzega zakazu zabawy i ślizgania się na zamarzniętych stawach, rzekach, jeziorach.

 

- ,, Przygoda z piłką „- omówienie historyjki obrazkowej. Zwrócenie uwagi na zagrożenia wynikające zabawy w niewłaściwych miejscach.

-,, Bezpieczni w domu, przedszkolu i na ulicy”- spotkanie z policjantem z wydziału prewencji. Wskazanie dzieciom skutków i sposobów zachowania się podczas kontaktów z osobami nieznanymi. 

- Scenka dramowa:  ,,Spotkanie z nieznajomym- nigdy nic nie bierz od obcych”.

-. Oglądanie filmu

 ,, Pies nie zawsze przyjacielem człowieka”.

-,, Bezpieczne zabawy zimowe”- wskazanie dzieciom wyznaczonych miejsc do zabawy( np.: ogrody jordanowskie, parki, place zabaw) z dala od szos , jezdni i zamarzniętych zbiorników wodnych

-,, Uczymy się z Klikiem”- gry i zabawy interaktywne dotyczące zagadnień z wychowania

komunikacyjnego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zajęcia odbędą się w pracowni komputerowej

 

XI. EWALUACJA

Plan procesu ewaluacji:

 

Rodzaje:

  1. Bieżący monitoring.
  2. Ewaluacja końcowa( na zakończenie programu).

 

Techniki badawcze:

  1. Obserwacja.
  2. Analiza dokumentów (prace plastyczne dzieci, sprawdzian wiedzy w formie konkursu, kwestionariusz ankiety).

Ewaluacja sporządzona będzie w formie raportu pisemnego.

XII. LITERATURA:

 

  1. Bożkowa K: ,, Encyklopedia Zdrowia Dziecka”, Warszawa 1987.
  2. Francus M: ,, Bezpieczeństwo dzieci i młodzieży w ruchu drogowym”,

                                       Kraków 1983-1985.

  1. Frątczakowie E.J i  P.: ,, Edukacja dzieci w wieku przedszkolnym do

                                         uczestnictwa w ruchu drogowym”, Warszawa 1987.

  1. Frątczakowie E. i J. : ,, Edukacja komunikacyjno- drogowa”,

                                                      Warszawa 1995.

  1. Gierak Cz: ,, Jestem wzorowym pieszym”, ,, Nauczanie początkowe”,  

                                                              1984/1985

  1. Poradnik dla rodziców: ,, Jak zapewnić dzieciom bezpieczeństwo”,

                                                                 UMŁ 2000

  1. Program MEN nauczania dla przedszkoli:,,Wychowanie komunikacyjne”,  

                                                                                Warszawa 1997.

  1. Program MEN:,, ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI

                                                    wieku”, Warszawa 2000.

  1. Program komputerowy: ,, Klik uczy zasad ruchu drogowego”,

                                                               WSiP 2000.

  1.  Żuchelkowska K., Wojciechowska K: ,, Promocja zdrowia w edukacji

                                             dzieci przedszkolnych”, Warszawa 2000.

Artykuły na łamach:

Wychowanie w przedszkolu: 1996 nr 1i 5 ; 1998 nr 2; 1999 nr 4; 2000 nr 7;  

                                                2001 nr 4; 2001 nr 8; 2003 nr 3,4 i 5.


Aktualności

Kontakt

  • Publiczna Szkoła Podstawowa nr 20 w Radomiu
    Publiczna Szkoła Podstawowa nr 20 w Radomiu, ul. Malenicka 29

    Dyrektor szkoły - mgr Alicja Krawczyk

    Wicedyrektor szkoły - mgr Anna Oparcik
  • 48 365 08 03

Galeria zdjęć